پنجره
........... یک پنجره برای دیدن
یک پنجره برای شنیــــــــــــــــــدن
یک پنجره که مثل حلقه ی چاهــــــــــــــــــــــــی
در انتهای خود به قلب زمین می رســـــــــــــــــــــــــــــــــــــد
و باز می شود به سوی وسعت این مهربانی مکرر آبی رنـــــــــــــــــــــــگ
یک پنجره که دست های کوچک تنهایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی را
از بخشش شبانه ی عطر ستاره های کریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
سرشار می کنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
و می شود از آنجـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا
خورشید را به غربت گل های شمعدانی مهمان کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرد
یک پنجره برای من کافیســــــــ*ـ*ـ*ـ*ــــــــ*ـ*ـ*ـ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
*ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ*ـــ ـــــ ــــــ ـــــ ـــــ ــــ ـــــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*
*ــــــــــــــــــــــــــــــ*ــــــ ـــــ ــــ ـــــ ــــ ـــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*
*ـــــــــــــــــــــــــ *ــــ ـــ ــــ ــــ ـــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــ*
*ـــــــــــــــــــــــــ*ــ ـــ ـــ ـ*ـــــــــــــــــــــــــــــ*
*ــــــــــــــــــــــ*ـ ـ*ـــــــــــــــــــــــ*
*ـــــــــــــــــــــ*ــــــــــــــــــــ*
*ـــــــــــــــــــــــــــــ*
*ــــــــــــــــ*
*ــــــ*
نمیدانم
نمیدانم چرا رفتی ...
نمیدانم چرا !!! شاید خطا کردم
و تو ... بی آنکه فکر غربت چشمان من باشی
نمیدانم کجا؟! تا کی؟! برای چه؟!
ولی رفتی
بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد
و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربانی دانه برمی داشت ،
تمام بالهایش غرق در اندوه غربت شد
و بعد از رفتن تو آسمان چشمهایم خیس باران بود
و بعد از رفتن تو تمام هستی ام از دست خواهد رفت
و من بی تو هزاران بار در لحظه خواهم مرد
و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و تردید
کنار انتظاری که بدون پاسخ و سردست
و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل
میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر
نمیدانم چرا !!!
شاید به رسم عادت" پروانگی مان "
برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم.........
مرا ببر
ای اسمان به ساحل دریا مرا ببر
یک لحظه تا اخر دنیا مرا ببر
تو انتهای شهر غزل را ندیده ای
با این غزل به ملک ثیا مرا ببر
راهم به به بزم محبت دقیقه ای
با بوی عشق یار به رویا مرا ببر
یا از دیار عشق برایم سخن مگو
یا همسفر باش و به انجا مرا ببر
بوی بهار امد و پاییز شد دلم
ای اشنای عشق از اینجا مرا ببر
پنجره
پشت این پنجره ها دل می گیره
غم و غصه ی دل و تو می دونی
وقتی از بخت خودم حرف می زنم
چشام اشک بارون میشه تو می دونی
عمریه غم تو دلم زندونیه
دل من زندون داره تو میدونی
هر چی بهش می گم تو آزادی دیگه
می گه من دوست دارم تو می دونی
می خوام امشب با خودم شکوه کنم
شکوه های دلم و تو می دونی
بگم ای خدا چرا بختم سیاه هست
چرا بخت من سیاه هست تو می دونی
پنجره بسته میشه شب می رسه
چشام اروم نداره تو میدونی
اگه امشب بگذره فردا میشه
مگه فردا چی میشه تو می دونی
جدایی
برای داشتن عشقت
همه دنیا رو گشتم
واسه خاطر عزیزت
از دلم ساده گذشتم
می دونم بر نمی گردی
انتظار فایده نداره
چشمای مونده به راهم
تا ابد می خواد بباره
آخ چقدر سخته جدایی
دیگه چشماتو ندیدن
دل بریدن از من و ما
به تو هرگز نرسیدن
من همون عاشق خستم
که برای تو غریبم
قصه هات همه دروغ بود
با چشات دادی فریبم
قلبمو به پات شکستم
تکه هاشو بیا بردار
آخرین حرفمو بشنو
عشق من خدا نگه دار
عشق من خدا نگه دار
عشق مـــــــــــــــــن
خدا نگه دار
اینم تقدیم به اون کسی که میخوامش
امیدوارم اگه این شعر رو خوند بدونه که با اون بودم