باید

روز باید باشد

تا که شب جرات عریان بیند

سرو می باید بود

تا به ان سو برسد محور دید

نعره سر باید داد

تا شود کر به صدای من و تو

خیره سر باید شد

تا شود رسم به خون لاله ی ما

مرگ می باید کشت

تا نمیرد گل سرخ

ترس باید افکند

تا نینداخت ز وحشت پرچم

دل خونین باید

تا خیانت نشود قالب روح

از شب اما باید

ترس را پس زد و رفت

باید افتاد به راه

تا به نور شب و سیاهی شکند

باید اهسته و پیوسته قدم ثابت کرد

تا نلرزاند دل این شب سرد 

به قلم خودم 

تقدیم به  

تمام نا تمام من