پنجره

پشت این پنجره ها دل می گیره

               غم و غصه ی دل و تو می دونی

                     وقتی از بخت خودم حرف می زنم

                              چشام اشک بارون میشه تو می دونی

                                                            عمریه غم تو دلم زندونیه

                                                           دل من زندون داره تو میدونی                 

                                         هر چی بهش می گم تو آزادی دیگه

                              می گه من دوست دارم تو می دونی                             

                      می خوام امشب با خودم شکوه کنم

                        شکوه های دلم و تو می دونی

              بگم ای خدا چرا بختم سیاه هست 

   چرا بخت من سیاه هست تو می دونی 

                 پنجره بسته میشه شب می رسه

                                  چشام اروم نداره تو میدونی

                                         اگه امشب بگذره فردا میشه

                                               مگه فردا چی میشه تو می دونی

جدایی

برای داشتن عشقت
همه دنیا رو گشتم
واسه خاطر عزیزت
از دلم ساده گذشتم

می دونم بر نمی گردی
انتظار فایده نداره
چشمای مونده به راهم
تا ابد می خواد بباره

آخ چقدر سخته جدایی
دیگه چشماتو ندیدن

دل بریدن از من و ما
به تو هرگز نرسیدن

من همون عاشق خستم
که برای تو غریبم
قصه هات همه دروغ بود
با چشات دادی فریبم
قلبمو به پات شکستم
تکه هاشو بیا بردار
آخرین حرفمو بشنو
عشق من خدا نگه دار
عشق من خدا نگه دار
عشق مـــــــــــــــــن
خدا نگه دار

اینم تقدیم به اون کسی که میخوامش

امیدوارم اگه این شعر رو خوند بدونه که با اون بودم

چقدر سخته

چقدر سخته وقتی می خوای اشکاتو از دیگران پنهان کنی

جای واسه اشک ریختن پیدا نکنی...

چقدر سخته وقتی نیاز به سکوت داری به خاطر دیگران مجبور بشی حرف بزنی...

چقدر سخته وقتی می خوای منظورت را به دیگران بفهمونی

اما هیچ کس حرفت رو نفهمه...

چقدر سخته برای دیگران چون کوه بودن ولی در چشم خود آرام شکستن...

چقدر سخته وقتی تو قفسی تصویر پرنده ای رو بهت نشون بدن که

تو آسمان در حال پرواز...

نامه به خدا

  خدای خوبم سلام

  چقدر سخت وقتی می خوای اشکهات را از دیگران پنهان کنی

  جایی را برای اشک ریختن پیدا نکنی...

  چقدرسخت وقتی نیاز به سکوت داری به خاطر دیگران مجبور بشی حرف بزنی...

  چقدر سخت وقتی می خوای منظورت را به دیگران بفهمونی

   اما هیچ کس حرفت را نفهمه...

  چقدر سخته برای دیگران چون کوه بودن ولی در چشم خود ارام شکستن...

  چقدرسخته وقتی تو قفسی تصویر پرنده ایی را بهت نشون بدن که

   تو اسمون در حال پرواز...

عاشقت هستم

مد چشمت بی شتابم میکند

موج این دریا حبابم میکند

جذبه ی چشمان مخمور شما

حالتی دارد که ابم میکند

باز لبخند تو میگوید بیا

باز می ایم جوابم میکند

قحط بارانم کویری تشنه ام

این عطش روزی سرابم میکند

ناله کم کن ناله کم کن ای غریب

حال محزون تو خوابم میکند

سخت سختم کوه فولادم اگر

اتش عشقت مذابم میکند

مانده ام سرگشته در یک انتظار

تا غمت کی انتخابم میکند