اقاقی

کاش لحظه های رفتن نمیبارید اشک چشمام 

حق حق دلتنگیامو میشکستم توی رگهام 

دل پر تحملم از گریه ی من گله داره 

چهره ی سرخ غرورم از شکستم شرمساره 

باغ پیوند منو تو  پر از عطر اقاقی 

سوگلی ترانه هایم سبز خواهد ماند باقی 

خیلی دوست دارم گلم 

خودت هم اینو خوب میدونی 

اگه هم نمیدونستی حالا بدون که تو همه ی دنیامی