پیچک

حالا دیگه تو رو داشتن خیاله 

دل اسیره ارزو های محاله 

غبار پشت شیشه میگه رفتی 

ولی دلم هنوز باور نداره 

حالا راه تو دوره  

دل من چه صبوره 

کاشکی بودی و می دیدی 

 زدنگیم چه سوت و کوره 

اسمون از غم دوریت 

 حالا روز و شب میباره 

دیگه تو ذهن خیابون  

منو تنها جا میزاره 

خاطره مثل یه پیچک 

 میپیچه رو تن خستم 

دیگه حرفی که ندارم 

دل به خلوت تو بستم  

تا همیشه دوست دارم 

این هم مثل همیشه تقدیم به تو