نشد
تو این چند مدتی که اینجام نتونستم با تو حرف بزنم
حتی نتونستم یه بار اون روی ماهت رو ببینم
یه بار هم نشد که با نگاهم بفهمونم بهت که دوست دارم
نشد که او چشای براقت رو ببینم
نشد
گفتم من رو به ص... برسون
خیلی خسته هستم
به زور بین پلکام خط فاصله رو جا کردم
اما
دلم نمیخواد بخوابم
هواش گرفتس
از تو دوره
دلتنگتم
بدون که خیلی دوست دارم
حتی تصور این که تو با کسی دیگه جز من ازدواج کنی
هم واسم سخطه و غیر قابل باور
عذابم میده
وقتی فکر میکنم که امکان داره بهت نرسم
خدایا خیلی بهت گفتم من رو به ص... برسون
به اونی که میخوامش
همون که ارامشم با اون محقق میشه
همون که میتونم عمری عاشقش باشم
و اما تو هم بدون بی تو هیچ چیز واسم ارزش نداره
با ن باش
عاشقم شو
دلت رو رها کن
بهش بال و پر بده
بزار تو هوای دلم پرواز کنه
دیگه این دل واسه تو طاقت خوندن نداره
دیگه این دل واسه تو طاقت خوندن نداره
نه دیگه این دل من فرصت موندن نداره
اینقده سنگ زدی از ته دل
که دیگه جایی واسه حتی شکوندن نداره
به قلم خودم
دو سه ماهیست که بدجور دلم چشم به راهت دارد
دو سه ماهیست که بدجور دلم چشم به راهت دارد
چه کند این دل بیچاره ٬ که عادت به نگاهت دارد
نکند باز غروری ـ که نداری٬ گُل من ! گُل بکند
دل عقرب زده ام٬ چشم به اعجاز گیاهت دارد
رمضان است ودلم لک زده تا کَی رسی از راه ٬ عزیز !
عید من بسته به باز آمدن چهره ی ماهت دارد
بعدِ تو لایه ای از غم ٬ به دل آینه ام جا خوش کرد
حال این آینه٬ چشمی به تو و پاکیِ « آهت » دارد
در خور شأن تو یکدندگی و سنگدلی٬ نیست گُلم !
لحظه ای خوب بیاندیش ٬ گناه است ٬ کراهت دارد
نه سلامی ٬ نه علیکی ! اقلاً بدرقه ی راهش کن
این مسافر که نیازی به « خدا پشت و پناهت » دارد
تو همان ابری و من تشنه ترین دانه ی پا بسته‌ی خاک
رویشم بسته به بارندگی گاه به گاهت دارد
به قلم علی محمد محمدی
انتظار تو
من به انتظار تو
به تمام غروب رنگ دلواپسی
بخشیدم
من در انتظار تو
حسرت رو با طعم تلخ
چشیدم
من در انتظار تو
از فر تنهایی
ترسیدم
من به انتظار تو
تو هجوم سرد زرد
لرزیدم
من در انتظار تو
یک عمر را خاکستری
دیدم
من به انتظار تو
برای زندگی دوباره در
تردیدم
من در انتظار تو